Poetom przyrody
Żyć w zgodzie z naturą
biciem serca śpiewając jej rytm.
Gdy odchodzą bliscy
pieśnią spokoju chwalić jej zmienność.
Z pokorą ptaków
gubić pióra w skrzydłach
tkanych marzeniami
pracowicie jak Ikar.
I zasnąć odważnie jak niedźwiedź
pod kołdrą ziemi.
Przepraszam. Nie potrafię.
powrót
